Petra-skalne miasto

PETRA- SKALNE MIASTO

Z greki słowo „Petra” oznacza „skała, głaz, kamień”. Wspaniałe miasto znajduje się w Jordanii, niedaleko Morza Martwego, na terenach Bliskiego Wschodu. Jako, że skalna metropolia położona jest w dolinie, całkowicie zakryta przez głęboki kanion, wyrzeźbiony przez siły Matki Natury, Petra zachowała się do naszych czasów znakomicie. Do miasta droga wiedzie przez wąski przesmyk- wąwóz As-Siq. Mistyczne miasto na środku pustyni składa się z około tysiąca budowli, całkowicie wykutych w miękkiej skale. Przed wiekami, jak sądzą archeolodzy, na terenie miasta działały fontanny, pola uprawne i sprawny system wodociągów.

Zachwyconemu turyście nasuwa się jedno pytanie: kto i po co zbudował to miasto w tak odludnym miejscu, z dala od cywilizacji i siedzib ludzkich? Prawdopodobnie pierwszymi mieszkańcami tego miasta był semicki lud Edomitów, zwanych w Biblii potomkami Ezawa. Archeolodzy uznają jednak, że większość wspaniałych budynków wznieśli Nabatejczycy, osiedlający się w Palestynie ok. IV wieku p.n.e. Petra była najprawdopodobniej ich stolicą. Nabatejczycy, jako lud niezmiernie bogaty, przekształcili masy kamienia w stylu, będącym syntezą sztuki rodzimej i wpływów greckich. Jednym z największych osiągnięć Nabatejczyków była niezwykle pomysłowa i sprawna sieć nawadniająca. Potrzeba jej posiadania wyniknęła z konieczności dostępu do wody pitnej na pustynnym miejscu. Jednakże, jak to już nieraz bywało w historii, zamożność Nabatejczyków stała się powodem zazdrości sąsiadów, pod koniec IV wieku p.n.e. miasto musiało odpierać ataki jednego z wodzów Aleksandra Wielkiego- Antygona Jednookiego. W latach 64-63 p.n.e. Nabatejczycy zostali pobici przez rzymskiego cesarza Pompejusza, a w roku 107 n.e. za rządów Trajana miasto stało się częścią rzymskiej prowincji Arabia Petraea. W tym czasie w mieści powstały wspaniały teatr, termy i inne obiekty pożytku społecznego. Z czasem znaczenie handlowe zaczęło maleć. W IV wieku n.e. miasto stało się częścią imperium bizantyjskiego, przeszło trzęsienie ziemi i zostało częściowo zrujnowane. Od czasu podboju muzułmańskiego miasto popadło w ruinę. Przypomnieli sobie o nim dopiero krzyżowcy w XII wieku, budując tam fort. Gdy krzyżowcy opuścili miasto, popadło ono w zapomnienie na następne 500 lat. Dopiero w 1812 roku europejczyk Johann Ludwig Burckhart ponownie odkrył metropolię. Johann był ciekawą osobowością, aby nie zwracać zbytniej uwagi nie zawsze pozytywnie nastawionych Arabów podróżował po Bliskim Wschodzie przebrany za szacownego kupca muzułmańskiego ( przybrał jakże wymowne imię szejka Ibrahima Ibn Abdullah). Korzystając z przebrania pod pretekstem złożenia ofiary w starożytnym mieście sprytny podróżnik namówił dwóch Beduinów do pokazania miasta.

  Petra znana jest także z bycia planem filmowym dla „Indiany Jonesa i ostatniej krucjaty”, gdzie bohater poszukujący Świętego Graala trafia do światyni wykutej w piaskowcu.